Falend technisch beleid bij SC Cambuur.

23 februari 201923 februari 2019 robvijverEen reactie plaatsen

Blog 05 (Henk Jan Dijks)

Na het 1-3 verlies op FC Dordrecht is de maat vol. Het falend beleid van de technisch directeur Foeke booy kan echt niet meer door de beugel. Het wordt tijd om op te rotten en plaats te maken voor een ander.

Naast het hardlopen heb ik ook nog andere interesses. Zo zit onder andere het geel en blauw bij mij in het bloed. Iedereen die mij een beetje kent weet dat ik ook een fanatieke supporter ben van SC Cambuur Leeuwarden. Nu begin ik mij enorm te ergeren aan het amateuristische houding van de selectie van SC Cambuur en hierbij vind ik ook dat dit volledig te verwijten is aan de technisch directeur van SC Cambuur. Naast het bloggen over hardlopen wil ik ook meer schrijven over andere onderwerpen die mij interesseren.

Sinds het aanstellen van Foeke Booy per 1 januari 2018 als technisch directeur is er geen fatsoenlijke speler meer aangetrokken door de club. Oké op de keeper na is er geen fatsoenlijke aankoop meer gedaan. Hierin zadelde Booy de trainer op met spelers waar je niet zo heel veel mee kan. Spelers met allemaal stuk voor stuk een mentaliteit van lik mijn vestje. Nu heeft Cambuur sinds 2 november 2018 geen wedstrijd meer op eigen veld gewonnen. Keer op keer laten de spelers ons als supporters in de steek. Wij geven 90 minuten alles op de tribune om de ploeg maximaal te ondersteunen en de selectie laat ons keer op keer zitten. Je kan op dit moment spreken van de slechtste selectie van de eeuw. Als speler van Cambuur zou je je moeten doodschamen om ons elke week weer zo een teleurstelling te bezorgen. De inzet is om te huilen waar de spelers van Cambuur in voorgaande seizoenen vochten om elke centimeter op het veld lopen de spelers er nu als slappe lulletjes rond.

Je kan op dit moment spreken van de slechtste selectie van de eeuw.

Onlangs was het ook nog nodig om op trainingskamp te gaan in Spanje. Dit omdat de sponsoren dit zo graag zou willen. De selectie had beter in eigen land kunnen trainen. Het geld van de sponsoren had de club beter kunnen investeren in kwaliteit op het veld. De selectie had prima in eigen land kunnen trainen. Bij slechte prestaties hoort wat mij betreft niet zo een verzorgt trainingskamp.

Ik hoop dat Foeke de eer aan zichzelf gaat houden en zo snel mogelijk opstapt. Booy is verantwoordelijk voor het keihard falen van het technisch beleid en zou dat ook niks anders dan het veld moeten ruimen.

De lelijke beker van Lionitas.

9 januari 2019 robvijverEen reactie plaatsen

De lelijke beker van Lionitas.

blog 01

Voor het eerst is het mij gelukt om de Douwe Kleefstra loop in Leeuwarden te winnen. Vanaf nu staat die lelijke wisselbeker een jaar bij mij op de schoorsteenmantel. Nu is het ook de eerste keer sinds 2015 dat ik mee doe aan deze wedstrijd. Sinds dien heb ik twee keer mee gedaan met de cross in Soest en ben ik ook twee keer op trainingsstage geweest in Portugal. Anders was de kans vrij groot dat deze beker eerder bij mij op de schoorsteenmantel zou hebben gestaan. Nu was deze wedstrijd voor mij ook niet meer dan een stevige training waarmee ik het mijn eerste trainingsweek van 2019 succesvol heb afgesloten.

Ik ben zeer content ermee dat ik elke week een hele duidelijke progressie in mijn vorm zie. Ik merk dat mijn balans tussen werken, trainen en mijn dochter weer goed is. Afgelopen week heb ik zo een aantal trainingen gedaan om mijn basis te vergroten. Zo heb ik dinsdag (nieuwsjaarsdag) in Schoorl samen een aantal mannen/vrouwen van TDR en andere topatleten uit noord-holland een duurloop gedaan. Een mooie progressieve duurloop van circa 30km. startend ronde de 5 min per km en rond de 3:35 geëindigd. Vrijdag stond er een lange interval training op het programma met 8x1000M. Progressief van halve marathon tempo naar 10km tempo. En zonder tijdens de Douwe Kleefstra loop stond er een duurloop van 23,5km op het programma.

Na 5km rustig inlopen was de start van de wedstrijd. Samen met Janco Rijpstra ben ik de eerste kilometers doorgekomen. Na enkele kilometers pikte ik andere lopers die voor mij liepen op en zo had ik na 6 kilometer de leiding in de wedstrijd. Tot het 10/11 kilometer punt zou ik minder snel lopen zodat ik daarna nog 5km kan versnellen. Na 11 kilometer heb ik mijn tempo dan ook verhoogt en kon de laatste kilometers dan ook nog een tempo van rond de 3:20 aanhouden. De laatste twee kilometer was wat lastiger door al het verkeer op de weg en ook een lichte tegenwind. Na 56 minuten en 28 seconden kwam ik als eerste op de atletiekbaan in Leeuwarden aan. Een klein minuutje later kwam jong talent Janco Rijpstra er ook al aan.

Komende week doe ik het iets rustiger aan. Ik moet ook weer gewoon aan het werk en natuurlijk goed herstellen van de trainingen van afgelopen week.

Stoppen of doorgaan?

15 augustus 201815 augustus 2018 robvijverEen reactie plaatsen

Na mijn blog over de eerste week in Monte Gordo heb ik niet veel meer van me laten horen. Ik kwam net terug uit Monte Gordo en was na mijn idee helemaal in topvorm. Nu is er in de periode van begin mei tot heden heel veel gebeurt. Zowel op sportief gebied als op privé gebied. Uiteindelijk heb ik mijzelf recent de vraag gesteld: Zal ik stoppen of doorgaan met atletiek?

5 mei 2018 – Net terug uit Portugal ik was helemaal fit en klaar voor de aankomende wedstrijden. Op mijn verjaardag 18 mei had ik gepland om te gaan vlammen tijdens de BB baanclassic (5000M)Gezien mijn huidige vorm had dit natuurlijk helemaal goed moeten komen. 7 mei op vakantie met oma, pa, dochter en vriendin. Prima weer en goed kunnen uitrusten en mijn trainingen kunnen draaien. Aan het eind van de week had ik de planning om nog een 1500M te lopen om nog een snelheidsprikkel te hebben. De 1500M is naar wens gegaan. Helaas een dag later enorm last van hooikoorts gekregen en Loop LWD2.jpg kreeg ik ook behoorlijk last van mijn longen. In een paar dagen tijd zag ik mijn vorm helemaal verdwijnen. Donderdag avond 17 mei heb ik besloten om voor het eerst in mijn loop carrière een wedstrijd af te zeggen. Twee dagen later was tenslotte ook Loop Leeuwarden (21.1km). Tijdens deze wedstrijd heb ik ook niet alles eruit kunnen halen. Een derde plek achter clubgenoot en trainingsmaatje Willem de Boer was het hoogst haalbare. In de weken erna nog steeds heel veel last van mijn longen gehad en ook ging het privé niet helemaal prima omdat ik mij behoorlijk min voelde.

Eind mei ging het eindelijk iets beter met de hooikoorts en kon ik ook mijn trainingen hervatten op het gewenste niveau. 8 juni stond een prachtige 5000M in Nijmegen op het programma. Ik was er opgebrand om minstens mijn PR te verbeteren. Zo gezegd zo gedaan. Eindtijd 15:34:53. Na deze wedstrijd was ik goed gesloopt en heb een behoorlijke last gehad van mijn kuiten. Gelukkig de vorm is weer wat terug maar nog steeds niet op het niveau waar ik was. Een week later kon ik weer een aanval doen op mijn PR in Blog 34 Wageningen tijdens het Tartletos loopgala. 15:33:79 weer een stukje sneller! Privé ging het nog steeds niet al te best met mij. Maar 2 keer een PR in een week maakt mij toch wel gematigd tevreden. In de periode van 11 mei tot 15 juni heb ik amper getraind door diverse omstandigheden. Ook heb ik mijzelf de vraag gesteld: Zal ik stoppen of doorgaan met atletiek. Dit meerdere malen.

Zoals heel veel mensen in mijn omgeving ook weten heb ik een prachtige dochter van 4,5 jaar oud. Hier wil ik ook de nodige aandacht en liefde aan geven. Onderhand zijn er goede afspraken gemaakt en ik ben natuurlijk heel erg blij dat ik een onderdeel in haar leven mag zijn. Ik werk in de detailhandel en daarmee is het lastig om in mijn functie in het weekend vrij te krijgen. Als ik vrij heb, heb ik meestal een wedstrijd. Dit is natuurlijk behoorlijk aan mij gaan knagen. Zal ik een andere baan zoeken en stoppen met het hardlopen? Op mijn huidige werkplek voel ik mij helemaal op mijn plek en ik beleef heel veel plezier aan het helpen van mensen ondanks dat ik er niet de jackpot mee verdien. Daarnaast ben ik gaan hardlopen om mijzelf als persoon rustig te houden. Zo hou ik onder andere mijzelf uit de problemen en heb ik de kick tijdens wedstrijden.

30 juni 2018 – Stadsloop Appingedam. Ik was gebrand om hier een sub32 er te lopen. Voorspellingen waren ongunstig maar ik heb na 15 juni prima kunnen trainen en in de laatste wedstrijd voor de rust periode ga ik voor alles of niets. 25 graden en een stevige wind waren niet de enige omstandigheden die mij weerhielden om te finishen. Ook was ik vandaag mentaal niet sterk genoeg om te kunnen afzien. Voor mij is het de de 5e keer dat ik op deze sfeervolle en goed georganiseerde loop sta helaas heb ik maar één keer een prima wedstrijd gelopen. Na 5 kilometer brak deze gedachte mij weer op. Ik kwam door op een schema net boven de 32 minuten. Ik wist dat de wind in de kilometers 7/8/9 ongunstig stond. Na het 5 kilometer punt had ik het eigenlijk al opgegeven. Ook mede omdat de vraag stoppen of doorgaan weer door mij heen dolde.

Stadsloopappingedam1

1 juli 2018 – ik voel me fit en mijn benen voelen eigenlijk aan alsof ik niet zoveel heb gedaan. Wel heb ik goed kunnen nadenken op de vraag: Stoppen of doorgaan…

Zal ik stoppen of doorgaan met atletiek?

Onderhand heb ik de keuze dan wel gemaakt om door te gaan met hardlopen. Voor het najaar heb ik dan ook al een aantal wedstrijden gepland en hiervoor ben ik dan ook alweer 4 weken in training. Daarnaast heb ik voorgenomen om minder te gaan werken zodat ik ook de benodigde tijd voor mijn dochter vrij kan gaan maken. De tijd die zij verdient. De komende tijd zullen mijn doelen bij de kortere afstanden blijven liggen. Het doel om onder de 32 minuten te lopen blijft nog steeds staan. Nadat ik in het voorjaar meerdere prima wedstrijden heb gelopen en na Portugal in een uitstekende vorm was heb ik in juni alsnog 2 keer een PR kunnen verbeteren. Ik beleef intens veel plezier aan wedstrijden, duurlopen, intervaltrainingen, krachttrainingen, herstellen en alles wat er nog meer bij hoort dat ik zeker weten er mee door we gaan.