Elke week zie ik het weer voorbij komen. “Vandaag een dik PR op de 10km gelopen”, “Mijn PR op de halve marathon met meer dan drie minuten aangescherpt”. Maar is je gelopen “PR” ook echt wel een PR? En wanneer loop je een PR?

Is je gelopen PR ook echt wel een PR?

Helaas meestal is je net gelopen persoonlijke record lang geen persoonlijke record. Als je goed op je GPS horloge kijkt kan je dit meestal zelf ook al bedenken. Je klokt minder meters dan dat de afstand hoort te zijn. Dit komt vaak omdat een parcours niet gecertificeerd is en omdat parcoursen vaak gemeten zijn via afstandmeten. Bij afstandmeten kan je er nooit van uit gaan dat het parcours klopt. Dit onder andere omdat je bij het opmeten vaak het midden van de bocht pakt en niet de ideale looplijn. Omdat deze bocht daardoor een grotere radius heeft wordt de bocht automatisch langer dan de ideale afstand. Dit kan al een paar meter per bocht zijn. Hierdoor kan je aan het eind van een 10km al snel 100 meter afsnijden. Daarnaast worden parcoursen vaak onjuist uitgezet.

Voorbeeld: Een 10km wordt als een 9,7km uitgezet. Dit scheelt al 300 meter met de werkelijkheid. Een snelle loper loopt hierdoor al snel 1 minuut sneller dan normaal. Als je wat minder snel gaat dan kan je hier nog meer tijdvoordeel van hebben.

Kan je dit dan alsnog als een persoonlijke record rekenen?

Als jij als hardloper jezelf voor de gek wil houden kan je dit natuurlijk doen. Maar als je dan op een kloppend parcours een echt PR loopt ben je wellicht teleurgesteld…

In 2019 heb ik zelf op lokale wedstrijden sneller dan mijn officiële persoonlijke records gelopen. Toch reken ik dit zelf niet als een persoonlijk record.

Wanneer loop je wel een persoonlijke record?

Hiervoor moet een organisatie een certificaat aanvragen bij de atletiek unie. Voor een vergoeding komt de atletiek unie dan het parcours opmeten.

Voor het opmeten van het parcours heb je binnen de nabijheid van start/finish van 2 kilometer een ijkbasis nodig. Deze wordt bij voorkeur door een landmeetkundige afdeling zoals het kadaster uitgezet. Ook voor het geval van een record erkenning dient de start/finish niet op hetzelfde punt te liggen. En het verval (hoogte verschil) mag niet meer dan 1m per km bedragen en n de afstand in rechte lijn tussen start en finish mag niet meer dan 50% van de te lopen afstand bedragen.

Een parcours certificaat blijft 5 jaar geldig. En als er een nationaal record wordt gelopen door een senior dient er een parcoursmeter tijdens de wedstrijd aanwezig te zijn om het parcours te kunnen valideren. Ook worden er 5 kilometer punten uitgezet zodat het mogelijke is om in de wedstrijd records op andere afstanden te lopen. Zo kan je bijvoorbeeld tijdens een halve marathon je PR op de 5/10/15/20 en 21,1km verbeteren!

Kan hierdoor een parcours niet tekort zijn?

Nee een parcours kan in principe op menselijke fouten na nooit tekort zijn. Wel mag een parcours langer zijn. Dit is maximaal 1 promille. Een 5km kan 5 meter langer zijn, een 10km kan 10 meter langer zijn enz. enz.

Wil je meer weten over een gecertificeerd parcours dan kan je op deze link klikken en dan zie je alles wat je hierover wil weten.

Welke parcoursen in Friesland voldoen aan een certificaat?

In Friesland voldoen slecht 2 parcoursen een een certificaat.
Dit betreft:

Sneek-Bolsward-Sneek 20km

Ronde van Oranjewoud 10km, 16,1km en 25km

Veneboerloop Drachten 10km.

Alle andere wedstrijden in Friesland voldoen niet een een certificaat dus hier zou je in principe dan ook nooit een PR op kunnen lopen. Wil je weten welke parcoursen in Nederland wel allemaal voldoen? Klik dan hier.

---

Hopelijk heb ik jou als lezer hiermee kunnen informeren over het lopen van persoonlijke records. Doe je voordeel met deze informatie en loop een echte persoonlijk record op een gecertificeerd parcours. Hier doe je jezelf veel plezier mee en haal je meer voldoening uit het hardlopen zonder jezelf voor de gek te houden. Het zou mooi zijn dat meer wedstrijden kiezen voor een gecertificeerd parcours zodat deelnemers ook een echte persoonlijke record kan lopen! Ik gun het iedere atleet om een echt persoonlijke record te lopen zoals ik zelf ook graag mijn persoonlijke records verbeter!

Gisteren heb ik voor de 4de keer mee gedaan aan de Egmond halve marathon. En dit keer werden alle atleten getrakteerd op een windkracht 6/7 tegen op het strand. Wat heb ik van deze wedstrijd enorm genoten. Daar heeft mijn tegenvallende eindpositie (68ste plek) en eindtijd 1:18:59 verder geen invloed op.

In de dagen ervoor wist ik nog niet zeker of ik wel zou starten tijden de Egmond halve marathon. Vorige week had ik mijn enkel behoorlijk hard tegen een metalen kar aan gestoten.  Hier heb ik behoorlijk last van gekregen. In de afgelopen week heb ik daarom ook bijna helemaal niks gedaan en heel veel rust gehad. Ook ben ik in de afgelopen 3 maanden ook behoorlijk aangekomen en daardoor sta ik eigenlijk veel te zwaar aan de start wat natuurlijk ook niet mee gaat helpen aan een geweldig resultaat. Buiten dat om gaan de trainingen de laatste weken op afgelopen week na wel na behoren. Zaterdag avond heb ik de keuze gemaakt om toch maar aan de start te verschijnen.

Gelukkig heb ik deze keuze voor mijzelf gemaakt. Wat een genot om tijdens deze omstandig heden te morgen lopen.

Bij de start ging iedereen er zeer stevig vandoor om zo snel mogelijk bij het strand te zijn. Eenmaal op het strand aangekomen moest ik zo een 200 tot 300 meter behoorlijk sprinten om nog aansluiting bij de kopgroep te krijgen. Normaal gesproken loop ik in een wedstrijd als Egmond natuurlijk niet in de kopgroep maar met deze omstandigheden is alles anders. Je moet bij de kopgroep zitten om daar gezellig met zijn alle 7 kilometer te dribbelen. Het tempo valt voor een getrainde recreant prima bij te houden. In de kopgroep was het wel behoorlijk onrustig.

Ik had deze editie ook voor geen goud willen missen.

Schoppen en duwen om je plek te behouden. Een paar keer net een voet tegen mijn enkel aan waar ik al last van heb. Ik merk binnen 3/4 kilometer dat het toch alweer behoorlijk gevoelig wordt. Ondertussen probeer ik een beetje uit het gedrang te blijven en wissel ik regelmatig van positie in de groep. Ik heb zelf even op kop mogen lopen en daarna heb ik mij weer snel terug laten zakken opzoek naar een plek uit de wind. Na 7 kilometer ga je het strand af. En ik merkte dat ik heuvel op meer last kreeg. Hierdoor werd ik gedwongen om mij tempo daar wat te laten zakken. Tot het 14 kilometer punt viel het tempo mij nog niet tegen maar daarna heb ik toch nog behoorlijk moeten inleveren.  In de laatste 7 kilometer die voornamelijk wind mee waren heb ik denk ik toch minimaal 2 minuten laten liggen. Hierdoor heb ik behoorlijk wat posities laten liggen. Natuurlijk kan ik hierdoor mij afvragen of het verstandig is geweest om te starten. Maar aan de andere kant. Ik had deze editie ook voor geen goud willen missen.

Gelukkig kon ik vanochtend vroeg direct terecht bij Fysio058 en ben hier direct geholpen aan mijn blessure. Dat is nou een supersnelle hulp!

 

Als ik 2019 op sportief gebied moet omschrijven ben ik snel klaar
één woord drie letters.

Maar dit is wel heel erg kort door de bocht. Het begin van 2019 ging zeer veel belovend. Helaas ben ik een paar dagen voor het NK cross ziek geworden en had hier dan ook niet moeten starten. Hier heb ik tijdens de Venloop van 2019 ook zeker last van gehad en kwam ik slecht net onder de 1:14 uit. Daarna in april een top maand met 3x in de 32 op de 10km. Met als hoogtepunt een 32:08 in Dokkum. Helaas kan ik dit niet als een PR rekenen aangezien het parcours niet gecertificeerd is. Zo heb ik een het afgelopen jaar toch een aantal keren sneller dan verschillende persoonlijke records gelopen. Alleen elke keer op niet gecertificeerde parcoursen. Dus ik reken het zelf natuurlijk niet als een PR.

---

Eind april ben ik weer ziek geworden en hier heb ik tot begin juni last van gehad. Aangezien het baanseizoen hierdoor na de klote was heb ik besloten om voor de marathon te gaan trainen.  Niet om hem zelf uit te lopen maar om hem te lopen als haas zodat ik ik in ieder geval weer een doelstelling voor mezelf had die ik ook kan volbrengen. Tijdens deze periode gingen de trainingen zeer goed en ben ik weer op niveau gekomen. En in de week van de marathon ben ik wederom ziek geworden. Ook hier heb ik dan weer dik 5 weken last van gehad. Waardoor ik mij ook weer niet kon voorbereiden op het cross seizoen. Hierdoor heb ik besloten om eerst op gevoel te gaan trainen en wat lokale wedstrijdjes mee te pakken om het plezier in het lopen te behouden. Langzamerhand merk ik dat er weer een stijgende lijn in zit en kan ik weer langzaam voor uit gang kijken.

Zelf weet ik de mogelijke oorzaak waardoor ik in eens een paar keer ziek ben geworden. Hopelijk kan ik in 2020 langere periode’s fit blijven en ook weer genieten van het verbeteren van mijn persoonlijke records.

Precies een week geleden heb ik mee gedaan aan het NK 10km in Schoorl. Nu heb ik door de drukte van afgelopen week weinig tijd gehad om een verslag van deze wedstrijd te maken.

Vanaf december ben ik al bezig aan mijn trainingen voor de CPC loop in Den Haag. Tijdens deze wedstrijd wil ik mijn persoonlijk record van 70:66 die ik vorig jaar gelopen heb op hetzelfde parcours graag aanvallen. Afgelopen najaar heb ik een hele slechte periode qua hardlopen beleeft. Nu ben ik door een aantal veranderingen weer heel goed op weg naar succes. Zoals ik wel eens vaker zeg: “Succes is een keuze”. Ik heb bewust gekozen om ander werk te gaan doen om zo meer balans te vinden in mijn rol als vader en atleet. Ook maak ik niet meer mijn eigen training schema’s maar heb ik hiervoor begeleiding van Ben Vriends uit Eindhoven. In de voorbereiding op de CPC heb ik al een aantal training-wedstrijdjes gelopen waarbij ik niet echt maximaal ben gegaan in mijn trainingen. Daarom is de Groet uit Schoorlrun ook toegevoegd aan mijn schema. Voor deze wedstrijd heb ik geen enkele specifieke trainingen gedaan. Alles is op de halve marathon gericht.

Zondag ochtend 10 februari de dag van de Groet uit Schoorlrun. De wekker is om 8 uur ’s ochtends gegaan. Kort nadat ik ben opgestaan ga ik altijd op de dag van de wedstrijd even heel rustig loslopen. Deze keer pakte ik 4km op een heel rustig tempo waarbij ik wat oefeningen doe om mezelf wat los te maken. Na 4km doe ik een aantal oefeningen in de beweging waarbij ik een goed gevoel krijg. Na het loslopen pak ik een licht ontbijtje en vertrek ik richting Franeker om mijn vader op te halen die als trouwe supporter altijd mee gaat naar grote wedstrijden. Ik moet zeggen hoe dichter ik bij Schoorl kom hoe meer zenuwen ik krijg. Ondanks dat Schoorl geen piek wedstrijd voor mij is wil ik wel alles eruit halen wat erin zit. Zo een 45 minuten voor de start begin ik met loslopen samen met trainingsmaatje Paul. Hierbij lopen we heel rustig en doen we wat oefeningen en wat versnellingen. 5 minuten voor de start ga ik het startvak in en beginnen de zenuwen flink op te lopen. 14:30 gaat het startschot en weg zijn we. De eerste twee kilometers verlopen wat chaotisch omdat er veel atleten zijn die veel te snel starten. Tussen het twee en drie kilometer punt zit de welbekende heuvel waarbij het tempo flink naar beneden gaat. Vanaf hier verloop de wedstrijd gelijkmatiger. Na 5km kom ik door in 16:16 normaal gesproken een doorkomst waarbij ik niet tevreden zou zijn. Hierna begint het verval in mijn tempo wat te komen. Ik merk dat ik het echte diep gaan niet meer ben gewend en kom in een tempo wat comfortabeler voor mij aanvoelt. Uiteindelijk komt ik in 32:51 over de finish. En na de finish voel ik mij nog super fris. Dit had ik naar aanleiding van het afgelopen najaar helemaal niet verwacht.

Na het uitlopen begin ik me te realiseren hoe goed gevoel ik hier aan heb over gehouden. Zonder specifieke training kom ik 25 seconden van mijn persoonlijke record op de 10. Ik merk weer echte progressie. In de dagen erna merk ik in mijn trainingen dat ik zeer snel ben hersteld van deze wedstrijd en dat ik een niveau weer ben gegroeid. Die echte wedstrijd hardheid heb ik op dit moment nog even niet. Maar daarom doe ik ook nog mee aan het NK cross om nog een keer diep te gaan voor de CPC.

2018 was top, 2019 wordt nog beter.

2018 was voor mij op veel manieren een topjaar. Maar ook een jaar die op veel fronten beter had gekund. In 2018 heb ik velen persoonlijke records verbeterd maar niet de progressie geboekt die ik zelf had verwacht. Door stress, persoonlijke problemen en een blessure was mijn najaar helemaal niet succesvol. Daarin tegen heb ik wel keuze’s gemaakt die mij gaan helpen om in 2019 beter te maken.

In 2018 heb ik eindelijk mijn dochter echt leren kennen. Natuurlijk had dit niet mogelijk geweest zonder medewerking van de moeder van mijn dochter en jeugdhulp Friesland. Daarnaast heb ik de keuze gemaakt om mijn vorige werk bij Leenbakker op te zeggen. Dit onder andere omdat ik de tijd vrij wil maken voor mijn dochter die ze verdiend. Ook de stress op mijn werk stond niet in verhouding tot het salaris wat mij werd aangeboden. En groeimogelijkheden werden belemmerd waardoor ik mij zeer beledigd voelde. Daarom heb ik de keuze gemaakt om mij te laten omscholen naar de metaal sector en volg op dit moment een opleiding metaal bewerking.

Op sportief gebied heb ik zeker een aantal mooie momenten beleeft. Tijdens city-pier-city loop in Den Haag heb ik mijn persoonlijk record verbeterd naar 71:06. Dit was een verbetering van zo een 24 seconden op mijn vorige PR. Helaas heb ik dezelfde avond ook een voedsel vergiftiging opgelopen bij La place waardoor ik een week lang uit de running was. Een week later stond de venloop ook alweer op de planning. Hier had ik van te voren de planning om weer een aanval te doen op mijn

persoonlijk record. De venloop was tenslotte ook het NK. Door de voedselvergiftiging had ik totaal geen idee waar ik zou staan. Toch is de venloop uitstekend verlopen. Geen persoonlijk record maar wel 1:11:35 en deze tijd was goed voor de 15de plek op het NK.

Na deze ben ik begonnen aan de voorbereiding op het baanseizoen. Eind april ben ik samen met Paul Geertsma op trainingsstage gegaan naar Portugal. Hier hebben we 12 dagen heel goed kunnen trainen. Eenmaal terug in Nederland heb ik enorme last van hooikoorts gekregen en heb ik mij ook voor het eerst afgemeld op een wedstrijd waar ik graag wouw gaan pieken. Daarna heb ik 5 baanwedstrijden op rij een persoonlijk record gelopen. 8 juni stond ik aan de start van de Nijmegen Global Athletics. Ik had getraind voor een tijd rond de 15 minuten op de 5000M. Naar hooikoorts en ziek te zijn geweest zou ik al enorm blij zijn met een PR. Eindtijd 15:34:53 een nieuwe PR. Een hele kleine verbetering van mijn vorige PR maar toch een PR. Een week later stond het Tartletos loopgala op de planning en hier snelde ik opnieuw naar een PR. 15:33:79. Weer een kleine verbetering maar wel mooi constant.
Daarna ben ik nog een keer uitgestapt tijdens de stadsloop in Appingedam. Hier kwam ik om een 31 er te lopen. De vorm was er maar 30 graden en een harde wind gooide roet in het eten. Na de eerste ronde van 5km heb ik de keuze gemaakt om uit te lopen. Er zijn tenslotte meer wedstrijden en wil mezelf niet stuklopen. 13 juli ben ik naar Utrecht afgereisd om mijn enige 3000M van het seizoen te lopen. Tijdens deze wedstrijd heb ik mijn PR met 3 seconden aangescherpt naar 8:56:66. Uiteindelijk heb ik nog wat korter werk gedaan. Een 1500M in Heiloo en in Utrecht. Beiden mijn PR verbeterd en bij de tweede wedstrijd eindelijk onder de 4:10 gelopen.

24 augustus stond voor mij een wedstrijd op de planning waar ik wouw gaan vlammen. De nacht van Hilversum, 10.000M op de baan. 32:50:00 als eindtijd. Pfoe wat deed deze wedstrijd pijn. Na 3000M begonnen mijn kuiten al enorm pijn te doen. Op dat moment had ik de derde positie in handen en uiteindelijk ben ik tweede geworden. De eerste helft zat ik nog op schema 31:50. Bij 3000M wist ik voor mijzelf al dat dit niet haalbaar zou zijn. Ondanks de pijn in de kuiten ben ik doorgelopen ik wilde finishen. Een week later had ik nog pijn in de kuiten.

In de komende weken stonden voor mij de Tilburg Ten miles, Singelloop Utrecht en Marathon Eindhoven op het programma. Deze drie wedstrijden zijn voor mij compleet mislukt. Reden stress op het werk en veel te onregelmatig getraind in de periode hiervoor. Hier zal ik binnenkort op terug komen in een andere blog.

Na twee weken rust ben ik aan de start verschenen van de AVD-Cross in Dwingeloo. Een podium plek had haalbaar moeten zijn. Maar na 1900M ben ik door mijn enkel gegaan en hierdoor ben ik een aantal weken uit de running geweest. Eind november kon ik weer starten in een wedstrijd. Direct een podium plaats derde tijdens de herfstcross in Norg. Concurrenten die ik normaal achter me zou laten bleven mij nu voor.  Daarna heb ik onder andere nog mee gedaan aan de Cees Clement cross(2de), Adventurerun (9de msen) en de Verhoeve groen Cross (2de). Ook heb ik het trainen weer goed kunnen oppakken waardoor ik nu duidelijk weer terug begin te groeien naar mijn niveau van maart.

 

2018 heb ik persoonlijk grote stappen gezet en in 2019 ga ik ook sportief gezien weer hele grote stappen maken.

Hiervoor krijg ik nu begeleiding van Ben Vriends uit Eindhoven. Onder zijn begeleiding ga ik in maart 2019 weer een aanval doen op mijn persoonlijke record van 71:06. Nu ik geen stress meer heb van mijn werk en mijn dochter ook regelmatig zie ben ik er van overtuigt dat ik in 2019 weer hele grote stappen kan gaan maken.